amhtsa

Nagising ako mula sa mahimbing na tulog alas 12 ng madaling araw. Hinihingal at puno ng matamis na pawis. Kinapa ko ang sarili ko at sinimulan mag hubad hanggang pinipisil pisil ko na ang bawat kalamnan sa baba.

Joke lang. Take two.

Kinapa ko sarili ko at nagpasalamat na buhay parin ako. Pero ang hirap huminga. Yung pakiramdam na iniipit yung betlog mo ng can opener. Yung feeling na sa bawat paghinga mo yun rin naman ang habol mo. Potah, kahit anong habol ko ako parin parati ang taya.

Ilang beses na nangyari ito, pero hindi ko lang talaga pinansin kasi alam niyo na, may katigasan talaga ang ulo ko kung minsan. Pero sa panahong yun, alam ko na na hindi maganda ang nangyayari. Kinukuha na ako ni Boy Abunda papasok sa maliwanag na lagusan at unting unti na akong nauubusan ng oxygen.

Arte. Sa madaling salita nahihirapan lang talaga akong huminga. Im shorting the breath you know.

Dali-dali akong bumihis para tumungo sa suking tindahan, ospital. Mahina na sinabihan ko ang driver ng taxi na kung pwede wag akong dalhin sa morgue at ideretso ako sa hospital dahil buhay pa naman ako. Ang tanga, nag aagaw buhay na nga ako pinaikot-ikot niya pa ang taxi sa area ng ospital na parang nagfifield trip lang kami. Hindi niya lang pala alam ang entrance. Shonge. Ang entrance ay kung saan may maraming guard. Hindi ko na nagawang magalit pa at baka yun pa ang rasun kung bakit pumutok ang ugat ko sa leeg at ang kikitil sa buhay ko.

Dumiretso na ako sa emergency room. Walang gustong kumausap sakin. Yung mga nurses parang nakakita lang ng lasing na nagkamali ng inuwian. Jusko, tatayo nalang ba sila at papanoorin kung pano mamamatay ang isang angel? Saksakin ko kaya sarili ko gamit ang straw ng softdrinks sa harap nila para naman malaman nila hindi to joke-joke? Nagseseryos ako ngayon ampotah niyo!

Sir may insurance ka ba? Ang tanong ng isang nurse na mukhang tatawa na at parang masaya dahil binabawian na ako ng hininga. Oo naman, tanga ka ba?Mapera ako at kaya kitang bayaran para maglaba ng briefs at medyas ko. Dali maghubad ka na!

Syempre, hindi ko sinabi yun. Sa loob looban ko lang yun kasi hindi ko rin gusto na turukan ako ng lethal injection imbes ng inhaler. Ang dami daming tanong pa ang ibinato sakin bago ako tinulungan. May history ka ng hika? Sino kasama mo? Inuubo kaba? Anong kulay ng plema? Gaano kalaki ang atom? At bakit binawian ng korona si Maria Venus Raj?

Mabuti nalang at dumiretso ka agad sa ospital. Kung hinayaan mo lang siguro to sigurado lalamayan ka na next day. Sabi ng doctor sakin habang ako ay pinapausukan ng nebulizer. Bongga! Blogger na lalamayan pa? Ha ha ha. Naawa ako sa sarili ko habang ang ibang pasyente sa emergency room ay nakatingin sa akin. Ano to concert ni Justin? Tangenang mga tao to, kung maki usyoso para namang nakakita ng isang immortal sa ospital. Isa lang naman akong demigod na hinika a? hi hi hi.

Nadiagnosed ako ng asthma. Sabi ko bakit nagkaroon ako ng ganyan eh wala naman akong asthma eversince? Tanga! Kaya ngayun meron ka na. Ang taray ng doctor. Hindi marunong magpatawad ng kamalian. Sori na.

Traidor talaga kung minsan ang katawan. Kung saan feeling mo OK ka, yung din naman aatake ang sakit ng hindi mo alam. Hindi ko talaga alam kung bakit ako nagkasakit ng ganito kasi, all the while hindi naman ako hinihika pag nagjejerjer? Lols. Nag gygym naman ako, yun nga lang last na gym ko is January 15 pa. Kaya kung sino man ang nagbabasa nito, wag niyong abusuhin ang katawan niyo. Wag niyong pagamit sa iba ng basta basta lang. Magpakipot kung minsan. At iwasan ang mga bisyo. Promise, no smoking and no drinking na ko. Hi hi hi. (naniwala naman kayo?)

Mahal ang magkasakit. Goodluck sa mga steroids intake ko. On a positive side, dagdag sa mass ko pa yan and a wake up call na dapat na akong bumalik sa gym dahil kung hindi, lolobo lang ako. Arnold Swazineger here I come.

Missing Mortal Combat Character

Single Post Navigation

← Older Entry

Newer Entry →